Πενήντα χρόνια μετά…αναμνήσεις μιας σαλονικιώτισσας εβραίας [στίς σ.69-70 σημειώνει: Γράφουν οι Γερμανοί: 20 Απριλίου 1943, αφίχθη στο σταθμό του Μπίρκεναου μια αποστολή του RSHA από την Ελλάδα με 2.800 περίπου άτομα, άνδρες, γυναίκες, παιδιά, από το γκέτο της Θεσσαλονίκης. Καταγράφουν οι Γερμανοί για τα αρχεία τους που με τόση σχολαστικότητα κρατούν: Από 2.800 άτομα, μπήκαν στο στρατόπεδο 417 (μεταξύ αυτών ο πατέρας μου που πήρε τον αριθμό 109564 και ο αδελφός μου που πήρε τον αριθμό 109565) και 192 γυναίκες (μεταξύ αυτών η μητέρα μου με τον αριθμό 38911 και εγώ με τον αριθμό 38912). Και μπήκαν οι 509 αυτοί άνδρες και γυναίκες στο στρατόπεδο όχι για να επιζήσουν, αλλά να ζήσουν όσο θα άντεχαν. Οι υπόλοιποι άνθρωποι – άνθρωποι σαν και σένα και μένα, σαν τη μάνα σου, τη γιαγιά σου, τη θεία σου, τον πατέρα σου και τον παπού σου και τα αδέλφια σου – 2191 άτομα στον αριθμό – κάθε αριθμός ίσον ένας άνθρωπος – οδηγήθηκαν και θανατώθηκαν στους θαλάμους των αερίων.]

Εξαντλημένο